maandag 20 september 2010

stilgezet, verlangen en een uitdaging!

afgelopen week las ik in visie een artikel waarin allerlei spreuken worden besproken.
Er was 1 spreuk die mij stilzette. Waar ik telkens weer aan moest denken.

Almaar onvervulde hoop maakt ziek,
vervuld verlangen is een levensboom. spreuken 13:12

tja ik was er wel even stil van..
mijn (ons) verlangen naar een kindje is heeeeeel groot. Wij mochten in januari beginnen met ICSI (ivf) ICSI (ivf). Ik wist niet of we dit wel 'moesten' doen.
Tja ik wilde wel, want het was toch een kans?? en ik geloof dat God artsen maakt en hen het talent van 'arts zijn' geeft.. maar of ik dit moest doen?? hmmm mijn binnenste schreeuwde van niet, ik vind het zo erg dat mensen aan mij zitten. ik houd daar niet van.. niet zo intiem.
Maar goed het was een kans dus zouden we het doen, totdat ik in december, vlak voor de kerst, uitviel.
het kon niet. ICSI werd afgezegd..  en ik voelde mij opgelucht....

tot nu toe zijn we er niet mee verder gegaan, het brengt mij teveel onrust en ik denk dat onrust niet van God is, zijn zegen is juist rust. Die ervaar ik nu niet daar.

Dan nog is mijn (ons) verlangen naar een kindje zo ontzettend groot.. zo groot dat ik me toch mede daardoor ziek voel. Een verlangen waar ik zelf niets aan kan veranderen.. Want ookal zouden we wel ICSI doen dan nog is het niet 100% dat je zwanger wordt..
een verlangen wat niet vervuld is.
In het blog van Herma werd ik daar ook weer bij stilgezet. 12 jaar hebben zij gewacht op een kindje en ze kregen een kindje, nu ken ik haar verhaal verder niet, maar weet dat er geen dokters aan te pas kwamen.
Wat een zegen, en wat ontzettend bijzonder..
Dan probeer ik weer te denken en voel ik ook dat het nog mee valt als je 4,5 jaar wacht..

Weet je wat dan zo mooi is en zo bijzonder dat je dan verder gaat.
Je weer stilgezet wordt bij een tekst.. en dat is de volgende,niet eenvoudig,want je denkt dat het niet altijd zo is.. maar wat een uitdaging en wat een vreugde! :)
U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan. 1 korinthiërs 10:13

4 opmerkingen:

  1. Moeilijk om hier op te reageren, ik begrijp wel wat je bedoelt maar dat is zo persoonlijk. Ik weet niet of de biologische klok al begint te tikken. Misschien komt het nog goed net als bij Herma. Heel veel sterkte en liefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik begrijp je zo goed.
    Ook wij hebben deze strijd gekend, wij waren al 5 jaar bezig voordat we naar de dokter gingen.
    En toen werd al snel duidelijk dat we samen geen kinderen konden krijgen (het hoe en waarom willen we graag voor ons zelf houden).
    We konden ICSI proberen maar dan nog was het maar een kleine kans.
    Maar wij hebben altijd gedacht, als God wil dat we kinderen krijgen dan komen ze er wel.
    En dat was niet altijd even makkelijk hoor.
    Maar ik vind dat iedereen hier zijn of haar eigen gevoel moet volgen.
    Maar toen ik uiteindelijk toch zwanger werd voelde het wel echt van God gekregen.
    Toen onze dochter was geboren hebben we het weer laten onderzoeken, en wat blijkt.
    Het is nog hetzelfde als daarvoor, 0,00000001% kans op een spontane zwangerschap.
    dat maakte voor mij het wonder alleen nog maar groter, door alle onmogelijkheid heen schiep GoD een kindje in mij.
    Nu ik dit schrijf, komt er weer zoveel boven, ik zou het je zo graag geven, enn ik kan wel zeggen kijk naar de vrouwen in de bijbel maar ik weet uit eigen ervaring dat je er zo weinig mee kan.
    Op mijn blog staat een eerder berichtje en daar schrijf ik hoe ik het ervaren heb dat ik zwanger was.(het staat bij mei en de titel is het wonder van 4 jaar geleden)
    Ik wens je heel veel sterkte in jullie strijd.
    Het belangrijkste is dat jullie er samen achter staan.

    Liefs Herma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik weet hoe gevoelig het onderwerp is, maar in gesprekken met ongewild kinderloze vrouwen stel ik altijd de vraag: Wil je zwanger zijn of voor een kindje zorgen? Wat is je diepste verlangen?

    God kan jou en je man gebruiken om de vader en moeder van een kindje zonder ouders te worden. Het is een lange weg en zeker niet makkelijk, maar adoptie is zoiets moois! Lees psalm 68:6 maar eens, daar staat : " God sets the lonely into families". God gebruikt ons als instrumenten om voor de eenzamen te zorgen.

    Ik wil daarmee niet zeggen dat adoptie hetzelfde is als zwanger zijn en een kindje baren, maar het gevoel is echt hetzelfde. Vanaf het eerste moment is dit kindje diep verankerd in je hart en afhankelijk van jouw moederliefde.

    Sterkte met al je overpeinzigen,

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wow, ik ben stil je van bericht, maar ook stil van de openhartige reacties! Heel bijzonder.

    Het eerste lied dat mij te binnen schiet is Opwekking 518:
    Heer U doorgrondt en kent mij,
    Mijn zitten en mijn staan.
    En U kent mijn gedachten,
    Mijn liggen en mijn gaan.
    De woorden van mijn mond O Heer die zijn voor U bekend.
    En waar ik ook naartoe zou gaan,
    Ik weet dat U daar bent.

    Dit wil ik je meegeven:
    Een verlangen, brandend,
    heel diep van binnen,
    verankert in je hart,
    gaat nooit helemaal weg,
    blijft onderdeel van wie je bent.
    Maar er is één Helpende,
    die jou het allerbeste kent!

    Veel sterkte! Ik ga je volgen.

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je een bericht achterlaat, helemaal fijn wanneer je je naam achterlaat.