Verdrietig omdat het pijn doet, het voelt als schuldgevoel wanneer ik zeg dat ik een moeilijke jeugd gehad heb.
Verdrietig om het besef dat ze er niets aan konden doen.
Verdrietig dat het zo'n intense pijn is.
Verdrietig omdat ik zo graag wilde dat het normaal en goed was
Verdrietig omdat ik niet weet hoe het hoorde te zijn
Verdrietig omdat mijn mama altijd ziek was en ze er nu niet meer is....
Verdrietig omdat het al zo lang geleden is maar het verdriet telkens weer zo scherp is.
ik las in een boekje; "waarom moet ik altijd helpen? "
Oh wat kan dat soms confronterend zijn als je jezelf zo herkent in een boek..
Ook was daar de tegenhanger van verdriet.
Blij omdat we konden kamperen in onze nieuwe tent
Blij omdat we het woord van God samen konden bestuderen
Blij omdat het zo mooi weer was gister
Blij omdat ik mijn nieuwe fietsmand heb
Blij om de vogels die ik hoorde
Blij dat ik eindelijk met mijn korte broek ben begonnen.
Blij om zo te kunnen genieten..
genieten..heerlijk! en het lukte weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Fijn dat je een bericht achterlaat, helemaal fijn wanneer je je naam achterlaat.