reactie op vorige blog

wat een fijne reacties! Ben er stil van..
(mijn reactie daarom maar even in een blogje)

Eigenlijk houd het mij deze week (met name gister) echt wel bezig.
De woorden die "de bergjes" gebruiken.. of de vraag meer.
Sjonge wat een verdriet brengt zo'n vraag met zich mee. Het gaat zo ontzettend diep allemaal.
Want ja.. het liefste wil ik allebei.. het liefste wil ik zelf een kindje, het groeien in mijn buik.
Met manlief praatte ik hierover. Het doet ons samen pijn.
We weten dat wanneer we een kindje zouden mogen/kunnen adopteren dat wanneer het er is, het ook echt van ons is. En toch...

Soms wil ik dat zo graag, ik kan het niet aanzien dat een kind ergens zonder ouders of zonder gewild te zijn ergens opgroeid, hier is nog zoveel liefde over.
Helaas (begrijpelijk) is adopteren zeker niet gratis. en zal ook dat weer veel emotioneel en geestelijk met ons doen.
Moet ik dan niet eerst weer "beter" zijn?
Is het de weg die we moeten gaan?
en ook niet onbelangrijk, waar halen we het geld vandaan?
en wat is dan dat grote verlangen naar een eigen kindje?

Zoveel vragen, het gaat zo ongelovelijk diep.. Inderdaad  het is zo persoonlijk.
Ik ben zo dankbaar inderdaad dat zoals Gerreke het schrijft de Here mij kent en mij doorgrondt zonder Hem had ik niet gekund (en nog steeds.. )

stilgezet, verlangen en een uitdaging!

afgelopen week las ik in visie een artikel waarin allerlei spreuken worden besproken.
Er was 1 spreuk die mij stilzette. Waar ik telkens weer aan moest denken.

Almaar onvervulde hoop maakt ziek,
vervuld verlangen is een levensboom. spreuken 13:12

tja ik was er wel even stil van..
mijn (ons) verlangen naar een kindje is heeeeeel groot. Wij mochten in januari beginnen met ICSI (ivf) ICSI (ivf). Ik wist niet of we dit wel 'moesten' doen.
Tja ik wilde wel, want het was toch een kans?? en ik geloof dat God artsen maakt en hen het talent van 'arts zijn' geeft.. maar of ik dit moest doen?? hmmm mijn binnenste schreeuwde van niet, ik vind het zo erg dat mensen aan mij zitten. ik houd daar niet van.. niet zo intiem.
Maar goed het was een kans dus zouden we het doen, totdat ik in december, vlak voor de kerst, uitviel.
het kon niet. ICSI werd afgezegd..  en ik voelde mij opgelucht....

tot nu toe zijn we er niet mee verder gegaan, het brengt mij teveel onrust en ik denk dat onrust niet van God is, zijn zegen is juist rust. Die ervaar ik nu niet daar.

Dan nog is mijn (ons) verlangen naar een kindje zo ontzettend groot.. zo groot dat ik me toch mede daardoor ziek voel. Een verlangen waar ik zelf niets aan kan veranderen.. Want ookal zouden we wel ICSI doen dan nog is het niet 100% dat je zwanger wordt..
een verlangen wat niet vervuld is.
In het blog van Herma werd ik daar ook weer bij stilgezet. 12 jaar hebben zij gewacht op een kindje en ze kregen een kindje, nu ken ik haar verhaal verder niet, maar weet dat er geen dokters aan te pas kwamen.
Wat een zegen, en wat ontzettend bijzonder..
Dan probeer ik weer te denken en voel ik ook dat het nog mee valt als je 4,5 jaar wacht..

Weet je wat dan zo mooi is en zo bijzonder dat je dan verder gaat.
Je weer stilgezet wordt bij een tekst.. en dat is de volgende,niet eenvoudig,want je denkt dat het niet altijd zo is.. maar wat een uitdaging en wat een vreugde! :)

U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan. 1 korinthiërs 10:13

gewoon gaan! gewoon rust ?

gewoon gaan.
Zo was mijn leven altijd, gewoon doen.
En ik deed dat ook..

In december werd ik in mijn nekvel gegrepen (zo voelde het echt).
HO STOP!! Nu was het aan God.. Het werd tijd voor HEM!
en pfff wat een tijd kwam daar..
Ik ging door een heel diep dal, echt heel diep.
Geloof me, ik heb al best wel het een en ander meegemaakt, maar dit ging zo diep.

Nu ben ik aan het herstellen... steeds vaker komt het gevoel dat ik weer meer kan ondernemen.
Waar ik ontzettend dankbaar voor ben.
(ondertussen luister ik naar een liedje "God laat mij leven.. mijn leven aan U toevertrouwd!" bijzonder)
Maar zoals ik in mijn vorige blog al schreef weet ik niet goed (helemaal niet) wat ik leuk vind. Ik vind alles wel een beetje leuk, geen echte hekel aan dingen.. maar ook geen echte uitdagingen.
Er zal een moment komen dat ik weer zal moeten werken. Maar welke richting? terug naar wat ik deed??
hmm ik weet het niet, ach het is wel leuk, maar misschien is er iets wat meer bij mij past, en waar minder valkuilen voor mij inzitten.
maar wat??
ik bid.. ik bid.. maar ik weet het echt niet.

zou ik dan gewoon moeten afwachten? zoals Paulus die niet verder kon en afwachtte?? (hand 16:7)
wat is dat .. dat ik/wij vragen en altijd meteen antwoord verwachten.. willen..

Heer maak mij geduldig.
Dank U dat ik van deze tijd mag genieten, van het niets hoeven..
Van het tot rust komen.
Dank U dat u mij in mijn nekvel greep.
Dank U dat ondanks dat het soms zo verschrikkelijk pijn doet,
 U mij kneed zoals het klei in de hand van de pottenbakker..

wat vind jij echt leuk?

na een flevofestival,een heerlijke regenachtige week kamperen en nog een paar daagjes met manlief naar een hotelletje is de vakantie voor manlief echt voorbij.

En begint voor mij het herstellen weer (van burnout/overspannen zijn)

zo kom ik weer op mijn lijstje met dingen die altijd nog eens wil doen.

Dit lijstje ben ik begonnen omdat ik vaak niet weet wat ik nou echt leuk vind..

ik ben/was het zo ontzettend kwijt wat ik leuk vind. Ik wist het echt niet meer.
ergens las ik wanneer je een lijstje maakt met dingen die je leuk toe lijken (realistisch of niet maakt niet uit) je op deze manier weer kan leren om leuke dingen te doen. maar ook te leren wat je leuk vind.. vandaar!

Nu begint het wel iets terug te komen, maar nog steeds vind ik het moeilijk als het om werk gaat.. wat kan ik straks (wanneer ik weer beter ben) gaan doen. Maar vooral ook de vraag waar kan ik God tot eer zijn, of waar wil Hij mij hebben.

Hoe kom je daar achter?

 

Nu eerst mijn (in willekeurige volgorde) "50 wensen lijst".

1. Gods stem verstaan
2. gebarentaal leren
3. mama worden - zelf kinderen krijgen
4. dat mijn broer (uit Canada) hier op bezoek komt
5. naar mijn broer toe
6. gitaar leren spelen
7. op een boerderij wonen.
8. vriendinnen met wie ik kan bidden
9. meubels (ver)maken
10. dieren'parkje' hebben (geit-ezel-etc..)
11. teksten uit de bijbel kennen
12. picknicken                                 heb ik afgelopen vrijdag gedaan, het was heerlijk!
13. lachen blij zijn
14. genieten
15. een eigen zwembad
16. sportief zijn
17. trekker rijden
18. tuinieren (en het begrijpen)
19. groot verkleedfeest geven
20. een nest jonge katten hebben
21. reunie met middelbare school
22. op vakantie naar griekenland
23. op vakantie naar Israel
24. koffie/vrouwen ochtenden organiseren
25. werken binnen schooltijden
26. meehelpen/onderdeeltje zijn van dat iemand tot geloof mag komen
27. mozaieken leren..
28. piano hebben en leren spelen
30. 
    

zoals je ziet ben ik nog lang niet bij de 50, ik kan nog niet zoveel bedenken.. maar het maakt me ook weer creatiever in het denken.
En blij wanneer ik iets gedaan heb en ik het ook nog echt leuk vond (zoals de picknick!)
het zijn misschien wat vreemde dingen.. maar dingen die me leuk toe lijken.
Misschien geen hele gekke vreemde grote dingen.. (of toch wel ;))
maar ik hoop dat ik weer de weg mag vinden waar ik mag genieten van het leven en mag doen met leven waarvoor het bedoeld is.